Hee allemaal!

Hoe is het daar? Bedankt voor alle berichtjes. Erg leuk! Inmiddels zijn we weer in Thailand. Cambodja hebben we overgeslagen, aangezien we moe zijn van de vele vervelende busreizen over de moeilijke wegen. Wat ook niet echt meewerkt is het weer, zo hebben we 70% van de tijd regen en hebben we een aantal dingen niet kunnen doen door een ietswat hoge waterstand en weggespoelde eilanden. Bijkomend voordeel; we houden zo meer tijd en geld over voor Australie. Maar eerst maar eens beginnen bij waar we gebleven waren; Luang Prabang, Laos.

Luang Prabang
In Laos zijn we eigenlijk niet zo goed begonnen, want de dag na aankomst in Luang Prabang zijn we allebei ziek geworden. Het gebruikelijke, waar bijna elke westerse hier last van krijgt, diarree. Dennis zelfs nog een beetje erger dan Marielle, voor Dennis zijn we namelijk bij de dokter langsgeweest in verband met zijn erge buikkrampen. Na een onderzoek door maarliefst vier zusters en een arts, werd de diagnose gesteld en kregen we echt een plastic zak vol medicijnen mee die werd samengesteld vanuit de gangkast. Geen doosjes, geen gebruiksaanwijzingen, nee, gewoon alleen de benodigde hoeveelheid pillen. Voor de uitleg moesten we nog weer even terug komen in de behandelkamer, waar inmiddels een monnik half uitgekleed op de behandeltafel lag. Wij voelden ons uiteraard erg ongemakkelijk!
Gelukkig hadden we wel een goed hostel uitgekozen waar we continue draadloos internet hadden en dus zelf alles nog maar even op internet hebben uitgezocht.

Uiteindelijk zijn we hierdoor een week in Luang Prabang geweest. Opzich was het wel de goede stad ervoor. Een van de drie grote steden in Laos, met alles voor handen. Ook een gezellige, mooie stad met een leuke nightmarket! En een relaxed hostel, met airco, goed bed en kabel tv met 2 filmzenders!

Trip
Eenmaal beter hebben we vanuit Luang Prabang nog een 2-daagse trip gedaan. Inclusief de Pak Ou grotten, een boottocht over de Mekong rivier, de geweldige Kuang Si waterval, een overnachting in onze eigen lodge met uitzicht over de rivier, moutainbiken, kayakken en nog een waterval.

Vooral de Kuang Si waterval was echt overweldigend. Hij is ontzettend hoog en je kon langs beide zijden van de waterval omhoogklimmen. Helemaal bovenaan kan je op het randje staan en het water helemaal naar beneden zien vallen. Super mooi gezicht en zo gaaf! Ook nog een sluiproute gevonden naar een middenlevel van de waterval. Wel een wat enge sluiproute aangezien je al door het vallende water moest klauteren. Hier kon je in zwemmen en dus al zwemmend over de tweede riggel kijken.

Vang Vieng
Na Luang Prabang met de bus naar Vang Vieng gegaan. Vang Vieng is de party stad voor de backpackers in Laos. Heel veel cafe’s, kroegjes en veel jonge mensen. Vang Vieng staat bekend om haar ‘tuben’, dit houdt in dat je in een grote band de river afdrijft en door de kroegjes het water uit worden gevist om een biertje mee te drinken. Helaas had het net twee dagen harder dan hard geregend, waardoor de rivier behoorlijk uit zijn voegen was getreden. De hotels en guesthouses aan de rand van de rivier stonden zelfs onder water, en het eiland waar normaal flink gefeest wordt was er niet meer. Door dit hoge water was de stroming enorm, waardoor het tuben dus niet door ging. Wel hebben we ons prima vermaakt in de gewone kroeg, met een aantal Australiers en Nederlanders. Opeens waren de Nederlanders in de meerderheid, terwijl we die nog niet eens zo heel veel waren tegengekomen! Met het wegvallen van het ‘tuben’ was er overdag niet meer te doen dan languit bij een bar de hele dag ‘Friends” te kijken. Als je door de straatjes loopt hoor je om de 20 meter de ‘Friends’-tune. Na twee dagen was het water nog niet genoeg gezakt om wel te tuben en zijn we maar verdergegaan naar de hoofdstad van Laos.

Vientiane
De eerste avond in Vientiane zijn we gaan bowlen. Het stond zo duidelijk in onze lonely planet, dat we er wel naar toe moesten. Alleen maar mannen aan het bowlen. En alle mannen waren of super dronken of super professioneel met eigen bowlingballen, -schoenen, -steunbandjes!

In Vientiane hebben we de tweede dag een scooter gehuurd. Een super mooie, koele en redelijk goedkope manier om snel de stad verkennen. Onder andere langs wat marktjes en de Arc de Triomf gecrossd. De Lao hebben destijds een heleboel beton gekregen van de VS om een vliegveld van te maken. Blijkbaar hadden ze daar toch niet zo veel zin in en hebben ze er de Arc de Triomf van nagemaakt (super lelijk apparaat…).
Ook nog op zoek geweest naar ons ticket terug naar Bangkok. En dat was nogal wat lastig! Allereerst bij de ene travel agency naar een treinticket gevraagd: “Helaas vol! Maar de bus is er nog wel..?” De trein is een nachttrein, waar je gewoon goed in kan slapen, dus we willen echt de trein. Daarom zijn we verder gaan kijken bij de volgende travel agency of zij nog treintickets hadden. “Ja, tuurlijk!” Prima, dus die hebben we gelijk geboekt, we zouden de dag daarna om 16:00 uur vertrekken. Echter toen we de volgende dag tegen 14:00uur terugkwamen in ons hostel, werden we aangesproken dat er voor ons was gebeld, dat de trein toch vol zat! Ze waren vergeten om te checken of er nog plekken waren, en dat terwijl wij daar specifiek naar gevraagd hadden! Damn! Geld weer opgehaald en bij het eerste bureau dan toch maar de bus geboekt. Een Vip bus, waarmee we zouden worden afgezet in de buurt van de guesthouses in Bangkok en waarbij we een maaltijd zouden krijgen. De dag van vertrek werden we zoals gepland opgehaald in een minivan, waarmee we naar het busstation zouden worden gebracht. Eenmaal allemaal in de minivan werd ons verteld dat de vip bus vol zat! Naaah, toevallig…!!! In plaats daarvan had hij een andere bus voor ons geboekt, maar deze zou ergens helemaal in het noorden van Bangkok stoppen (ruim 20 minuten van waar we moeten zijn) en we zouden geen eten meer krijgen. Wel zouden we 100 Bath terug krijgen. Ja hallo, daar gaan we niet zomaar mee akkoord. Dus natuulijk lopen zeuren en konden we eventueel de volgende dag alsnog met de VIP-bus. Dat was ook geen optie en nog maar doorzeuren, uiteindelijk kregen we per persoon nog eens 20 Bath terug, en zijn we toch maar wel in de bus gestapt.

Bangkok
Bangkok voelt weer een beetje als thuiskomen. We zijn natuurlijk vorige keer ruim een week in Bangkok geweest en weten inmiddels alles te vinden. Handig en lekker! Wat echt opvalt is dat Thailand eigenlijk zo ontzettend ontwikkeld is in vergelijking met Laos.
In Bangkok zijn we dit keer maar twee nachten gebleven. We hebben chinatown nog een keer verkend (eigenlijk was Dennis op zoek naar een tweedehands Vespa, niet gevonden maar wel een aantal gave foto’s gemaakt). Wat echt zo typisch is, is dat alle zelfde soort winkels allemaal bij elkaar gaan zitten. Dan heb je een straat vol winkels die edelstenen verkopen, dan een straat vol met kruidenierswinkels, een straat vol met te koop aangeboden rijstzakken en zo heb je ook nog de winkels die goud verkopen en alle restaurantjes naast elkaar die allemaal met levende krabben en haaienvinnen promoten!
Verder naar Lumphine Park geweest en daar alle hardlopende mensen vanaf een bankje bestudeerd. Raar volk! De een loopt met een helemaal dichtgenknoopte regenjas aan (zonder dat het regent), de ander met paraplu (weer zonder dat het regent), een met een paraplu in zijn nek, een kerel met een iets te korte broek (en veel te hoog opgetrokken), een lijkt al dansend te rennen, een blijft maar roggelen tijdens het rennen en dan natuurlijk alle verschillende loopjes.. Goed vermaakt! Ook nog even staan kijken bij een groepje mannen die bezig waren met de lokale sport “TsiiiSaaai” (of iets van datum..). Het is een soort van voetvolleybal waarbij acrobatische sprongen worden gemaakt om de bal over het net te krijgen. Natuurlijk moet je je teamgenoot ook helemaal de huid volschelden als die het verkeerd doet, altijd leuk…

Kanchanaburi
Vanuit Bangkok zijn we met de trein naar Kanchanaburi gegaan. Er zat een heel leuk meisje van vier jaar met ons op de trein te wachten. Ze bleef maar kletsen tegen ons in Thai, waar we natuurlijk helemaal niks van verstaan. Maar we bleven vrolijk terugkletsen in het Nederlands, mooi dat ze (en Marielle) het vond. Leuk!

Kanchanaburi staat bekend om de Death Railway en the bridge over River Kwai. De spoorweg van Myanmar naar Thailand die aan ruim 80.000 mensen in de WO II het leven heeft gekost. Indrukwekkend allemaal en zo een stuk geschiedenis van hier meegepakt!

Ook zijn we vanuit hier naar nabij liggende national park geweest, met de Erawan watervallen. Mooi, maar nog veel leuker zijn de vele aapjes die overal vlak voor ons neus opduiken. Van mini’s tot grotere met een baard, heel leuk!

Om in Kanchanaburi overal te kunnen komen, hebben we weer eens een scootertje gehuurd. Ja, we houden er van. Vooral het leuke is dat je overal zo makkelijk even kan stoppen als je ergens wat leuks ziet. Je bent niet afhankelijk van de buschauffeur en je kan heerlijk je eigen tijd indelen. Alleen een beetje jammer was dat we dit keer een ‘officieel document’ als deposit moesten achterlaten. Eenmaal terug bij de verhuurder aan het eind van de twee dagen, was dat officiele document (Mariel haar rijbewijs) er niet meer. De betreffende man waar we de scooter van gehuurd hadden, was er zelf niet, maar zijn mede bezetters van de 3-in-1 winkel waren er wel, maar die hadden eigenlijk niks met de verhuur te maken. Hoe vervelend om je rijbewijs kwijt te zijn, terwijl je nog plannen hebt om in Australie in een camper rond te gaan rijden! Erg irritant, terwijl we nog tegen hem hadden gezegd: “Don’t loose it!” Na ruim een uur zoeken, en drijgementen om de scooter mee te nemen, werd hij gelukkig toch teruggevonden, maar wel in de prullenbak!!! In het vervolg dus een kopie en geld achterlaten als deposit.

Zoo.. dat was een behoorlijk update. Morgen gaan we naar de floating market, overmorgen onze maatpakken ophalen en dan verder naar het zuiden van Thailand, waar het strand en het duiken hopelijk op ons ligt te wachten!

Liefs, Marielle en Dennis